Psychoterapia psychoanalityczna jest metodą leczenia psychologicznego opartą na założeniach psychoanalizy zaproponowanej przez Zygmunta Freuda. Od jego czasów metoda ta była rozwijana i w obecnym kształcie jest stosowana na całym świecie w różnych ujęciach i szkołach teoretycznych.
Główną ideą tego podejścia jest badanie nieświadomych mechanizmów popychających ludzi do działania, aby umożliwić im lepszy kontakt ze sobą i innymi ludźmi. Terapia stanowi przestrzeń wspierająca bardziej świadome życie oraz uwolnienie umysłu do korzystania z całego swojego potencjału i wolności do myślenia na temat ważnych zagadnień dotyczących samego siebie, swojego życia i przeżywanych stanów wewnętrznych.
Psychoterapia, w moim rozumieniu, służy odnalezieniu w sobie zasobów, potrzebnych do kierowania życiem w optymalny dla siebie sposób. Jest przestrzenią, stworzoną w relacji między terapeutą a pacjentem, w której pacjent może zająć się tymi zagadnieniami z jego życia, które są ważne i podstawowe, ale często trudne i ukryte. Takimi zagadnieniami są jego wspomnienia, uczucia, przekonania, dążenia i sposoby interpretowania świata i, co za tym idzie reakcje na świat. Konfrontacja z własnymi, utartymi schematami zachowania i odczuwania oraz ich zrozumienie to pierwszy krok w kierunku zmiany ich na bardziej dojrzałe i swoje własne. Relacja psychoterapeutyczna jest dynamicznym i zasobnym źródłem informacji oraz zmiany.
English