Jak pracuję?

Prowadzę psychoterapię indywidualną osób dorosłych. Pracuję w nurcie psychoanalitycznym. Sesje odbywają się zwykle 2 razy w tygodniu.

Poufność

Treść sesji, tożsamość pacjenta i wszystko, co wnosi on na sesję zachowane jest w tajemnicy. wyjątkiem stanowią informacje, których zatajenie jest niezgodne z prawem. Przykładem takich sytuacji jest na przykład konieczność ratowania życia bądź zdrowia.

Superwizja kliniczna

Superwizja jest usługą dla psychoterapeutów świadczoną przez innych psychoterapeutów, którzy mają uprawnienia do jej świadczenia. Superwizja polega na analizowaniu pracy terapeutycznej psychoterapeuty pod kątem jej jakości, zgodności z etosem pracy klinicznej oraz skuteczności. Można zatem powiedzieć, że oprócz psychoterapeuty, który dzięki superwizji rozwija swoje kompetencje, beneficjentem superwizji jest pacjent, który otrzymuje dzięki niej psychoterapię dobrej jakości. W trakcie superwizji personalia pacjentów nie są ujawniane, analiza dotyczy procesu i sposobu pracy psychoterapeuty.

Istnieje superwizja indywidualna, która polega na spotkaniach psychoterapeuty z superwizorem lub grupowa, gdy cały zespół ośrodka psychoterapeutycznego poddawany jest superwizji. W przypadku superwizji grupowej, psychoterapeuta który przedstawia swój materiał ma okazję usłyszeć informacje zwrotne nie tylko od superwizora, ale od kolegów, co może być bardzo inspirujące. Wszystkie osoby biorące udział w superwizji są zobowiązane do zachowania tajemnicy zawodowej.

Rytm pracy i odwoływanie spotkań

Terapia analityczna jest intensywnym rodzajem psychoterapii. Jest to metoda polegająca na badaniu nieświadomych obszarów życia wewnętrznego. Taki proces bywa trudny, gdyż konfrontuje z konfliktami wewnętrznymi i sprzecznościami oraz obfituje w trudne emocjonalnie stany wewnętrzne. Dlatego nie jest wskazana dla każdego. Istnieją inne nurty psychoterapeutyczne, których celem nie jest poznawanie i rozwiązywanie wewnętrznych nieświadomych sprzeczności, ale szybkie lub przynajmniej szybsze znalezienie rozwiązań dla cierpienia psychicznego lub sposobów złagodzenia jego objawów. W podejściu psychoanalitycznym bardzo istotna jest relacja pacjenta i terapeuty, która jest przestrzenią gdzie manifestują się różne sposoby przeżywania drugiego człowieka przez pacjenta. Głębokie i trwałe zmiany rodzą się czasem w wielkim bólu. Ważne jest, aby relacja zbudowana przez pacjenta i psychoterapeutę mogłą być źródłem oparcia i była gotowa na przeciążenia, które mogą wiązać się z postępowaniem procesu terapeutycznego. Aby umożliwić temu procesowi rozwój i zadbać o jego bezpieczeństwo, istnieją zasady, które mają zapewnić stabilność.

Spotkania odbywają się 2 razy w tygodniu. Wszystkie spotkania są płatne, niezależnie czy zostaną odwołane i z jakim wyprzedzeniem. Roczny cykl terapii, oprócz przerw w czasie świąt i dni wolnych od pracy podzielony jest też przerwą wakacyjną, która trwa od 4 do 6 tygodni. zwykle jest to część lipca i cały sierpień. O terminie przerwy wakacyjnej pacjenci są informowani w okolicy wiosny. W związku z długoterminowością psychoterapii, w czasie jej trwania mogą zdarzyć się podwyżki stawki. informacje na ten temat podawane są z co najmniej 2 miesięcznym wyprzedzeniem.

Wszystkie zasady zostaną szerzej omówione na konsultacjach prowadzących do rozpoczęcia procesu terapeutycznego.